سه شنبه ۲۹ خرداد
اشعار دفتر شعرِ سایه شاعر اصغر ناظمی
|
|
|
|
بود زندگی
پلی آسمانی
به بال بلندی
که پیوسته تاعرش جاری ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رهایی نمی یابد
انسان چرا....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکن انکار خودرا ، توخدایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما ، خواب گزار خویشتنیم
در نواله صبحدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی
سیروسفر درباغچه اکنون است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگاه ،
آینه پیام آور عروج بنفشه است
در آستان تازه تازه شدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در تاریکی
روشنی ازلی را می بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از سرزمین دیگری می گویم
آنجا که هیچ نیست
بجز تموجِ نورِ محضِ مفصل
از مشرق یقین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مکن انکار خودرا
توخدایی .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درروزگار روشنگریِ دانش
فهم جهان شده تاریک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آزادی ام ارمغان ازلی ست
باسیروسفر ، بربال فرشتگان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگاه خدا
نغمه خوان آسمان صاف شماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ذره ذره ی جهان ، بگوش تو
تکلم خداست .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید را به هیبت شب پرده می کشیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دربطن خویش بجو راز ملکوت را
آنجا بهشت امن ، مکان آرامش گلهاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگاه ، سروش غیب را بینی
باخویشتن هر لحظه هم آواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما بدلکارِ تراژدیِ غربتِ خودیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باشد که بنگری ؛
پیاده ی تک سوارو ، پیل و شاه کجاست ؟....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما پاسبان حرمت خود بودیم
در پنجه شکستیم ، عزت آسمانی مان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درغروبی
درکنار آبیِ دریا
دم به دم دیدم ؛
قطار ابدیت می رسید از راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار اتش فشان برپا نمودیم ،
مازدانش گِردِ خود ، در هول تاریکی ولی محصور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز بوقلمون ها
در تدارک مبالغه ی خطایِ باصره اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در منطق پاولوف
سگ ، سورتمه ران فطب سیاهی بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاین جهلِ در نقاب
برهم زده
آرامش نسل ها ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز ، اکشن ،
صحنه را بگیر از سر
بشنو ، راز " لن ترانی" باز .....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا عروج دیگری ، همنوای لحظه لحظه های شماست
راز صعود تمام پیامبران
........
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما ، گُم کرده ی منظومه ی عروج خویشتنیم
و شرط رسیدن به وصل آن
رهایی از شبکه ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هنوز
صدایی بگوش می رسد
درفریب سایه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منظومه ی جاری نوراست
درآسمانِ رجعت تان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماجلوه ای ز مهر خداییم
چو مهتاب در تاریکی مذاب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من هیچ نیستم
در این زمین درندشت
چون تک و توکی
از خوابی کهن سر برداشته ام
من راز دار ملکوتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رخش شرور و شبهه ناک اندیشه
در چرای معطل
در چراگاه بی چرای کلمات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردوردست خودت ،
بی خبراز خود نشسته ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُلک دیگری ،
در چشمِ بارِ پراعجاز پرستوهاست
درپستوی نسیان مانده ولی ، در گذاره ها......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جنگل صد تو ، در مضیقه بیم و اضطراب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسناریویی مبهم
تراژدی بی پایان
بازیچه ایم و..... تماشاگر ....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طفلِ انسان طبیعتش نورا ست
سرزند از افق ز دانایی
جلوه بخشد به قاصدان شب
دم به دم با حلول
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راهی به بیت الخرام عشق نیست
جز سکوی پرواز خویشتن تان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهشت ، فارغ از گوشه ی گمشده جغرافی نیست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنگاه ،
مذهب شگفت
درژرفتاب خیس سلاله ی عریان شماست آشکار....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه من پیامبرم
وعصای معجزه ام دردست
ونه ، دراین روزگار فرصت گریز غبار گرفته زبیخ وهم آلود
چو بارا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماهمه
بی واهمه
دامنه ی یک فراغتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من آمده ام
تابا ندای سکوت خویش
آیینه دار آویشن و آلاله ها شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرط عروج آدم است
سمفونیِ پر نشاط اپرا....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرمن
سمفونی دل تنگی نیست
شهد شهود ومکاشفه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حیرت همین است ....خدا تویی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
........
آری
فهم هنوز حادثه
بیش و کم دشوار است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوگند به خورشید
و پله ی مدام کبوتر
بربام بیکرانه ی مشرق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینک .... حلول دیگری
در نماز بنفشه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
معشوق من کجاست ؟
آیا هست کسی
تانشانم دهد ، ردِ پایِ آن طلوع گمشده را ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره ای در این کرانه بیابید
خورشید را ، به عزم خویشتن بشکافید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نمی توان
جوهره ی عشق را
دردوات کلمه ها ریخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باآیینه برابرم
وصداقتِ عریانِ سپیده دم
باشعرهای نغز سپیدار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی
کشف شهد شهود بود
زان پیشتر که میخکِ پر ملال من
میخکوبِ گلخانه یِ فکرت ما شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعرم
شعور دانه است و
تبیین نارون
در کرت باغ های تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز سپید کودکی با ما سخن می گفت ؛
از غایتی ، عاری از بازیگری با فوج بادبادک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خلسه ای دیگر جوانه می زند در حیات جوانه ها
نورافکن شعور ،
غبار ظلمت را بر می چیند ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خرگوشان
ترقه های ابررا
تبلور خورشید می انگاشتند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فلسفه مهیبی ست
خوف را زندگی خویش انگاشتن
باکوله بار عطش
وسیاه مشق سایه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشید ،
بی نقاب واژه نمایان بود
درتالار آینه
بی رسوخِ حشراتِ لچک پوشِ لجن خوار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما ، راز دار آینه بودیم
روزی که آسمان درسرانگشت کودکی بود
ودرسهای نخوانده ، وردزبان نجابت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برباد می رود ، این دُرِّ دردانه
در ارتفاع بادآورِ باورها ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سمت خدا ، کجاست ؟
دربهت دود و مِه
یا روشنایی ای ، بر فرق آفتاب ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شد ؛
همزاد خویش بود
باشور ونشاط ،
در زایشگاه متبلور خود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرغابیان
رسولان طلیعه ی وصل اند
گزارشگران خطه های مقدم
در سرزمینهای بی مرز و انتظار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باتوسخن گویند ؛
پیغمبران ساده ی گمنام پاک خاک
نوروزمان آن روز های خرّم و نیکوست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مُلکی دگر ،
در بارقه ی ناشناس پرستوهاست .
....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شد چو بودا بود
هردم خدارا پای نی زارو علف ها دید .
درژرف آیینه ،
بینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من در این کوچه بی بن بست
فکر نزدیکِ صدایی هستم
که همواره مرا می خواند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بربام سکوت خود ببین ؛
مرغ اندیشه در پرواز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برکن زخود
چینی قوری ماترک پرترک بست زده را
معشوق ،
در انحنای گشاده ی دستهای بی تملک ماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم که زندگی
کشف ضیافت حال است
در جشن فیل و کرگدن و کفتر و چغوک
باچیدن سبدسبد نارنج طلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلولهای خاکستریِ خویش را بکاو
باشد که بنگری ؛
راهِ باز و گشاده یِ اقلیم مینوی کجاست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از مراتعِ شلوغِ شب زده می گویم
و در سحر گاهِ زلال و شفافِ اندیشه
.... با تو می رویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مانیز ،
نمایشِ سرخِ صفحه یِ تلویزیونی تاریخیم!
در نقل امروز .... یا که فرداها....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
( کودکان
پیامبران زمین اند
باانبوهِ امت هایِ سینه چاکِ ناشناس )
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سیمرغ عشق .... طایرِ رمز گشاست
آنگاه ، دست تُرد و ظریف خدا ،
دردست اتفاق بدیع و لطیف شماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
راهی دراز نیست .
درچنگ توست مقصد پیاپی اعجاز
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۱۱ پست فعال در ۲ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
محمد رضا خوشرو (مریخ)
عباسعلی استکی(چشمه)
سید هادی محمدی
مهرداد مانا
وحید سلیمی بنی
احسان فلاح رمضانی
آذردخت شرقی(آذر دخت) 
علی نظری سرمازه 
شاهزاده خانوم 
درود بر ش
